Tegen politieke en maatschappelijke toestanden

kortom

veel vraagt om prik in en draai om:

– hardvochtige lieden in luxe resorten
 latend de aarde een zondvloed
– leiders die niet leiden maar lonken
 met helblauwe ogen naar hoogblonde schapen
 noemend die zwarte de oorzaak
– leugenkramers aka journaille
 in lippendienst levend onder doekoes’ dictaat
– socialisten in piekfijne pakken
 zich plaatsend op schouders van bloed, zweet en tranen
 strooiend met veren voor het komend commissariaat
– blauw bloed? laat het stromen
 want achter het opgeklopt sprookje
 huizen de dromen geënt op weleer
– ceo’s o
– en och, daar gaat-t-ie dan: de consument
 frivole nazaat van wat eens de slaaf
 verslaafd aan haast alles en altijd te laat

maar meest en vooral, mijn allerbleekste jongeling
plaats een bom onder het systeem
opdat in haarscherpe scherven
een kind het oordeel leest
en daarvan leert

Reinier de Rooie

Hekelnieuws

Hekelbloemlezing voor een tientje!

Hekelen is anno 2018 een serieuze zaak, met dank aan Jan Böhmermann en Recep Erdogan. Voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog is een gedicht in West-Europa door de rechter verboden. Daarmee blijft het hekeldicht het enige soort gedicht dat met recht “gevaarlijke poëzie” genoemd mag worden. Dat is al zo sinds de tijd van Joost van den Vondel. De bloemlezing Ik proef iets wat bedorven is is de enige gespecialiseerde verzameling Nederlandse hekeldichten, van light verse tot bittere ernst.

Deze compacte bloemlezing in hardcover werd in 2016 uitgegeven door Uitgeverij Passage en is nu afgeprijsd naar € 9,95. Bestel hem hier!

omslag-hekeldichten

“een bloemlezing als deze past in het huidige tijdsgewricht. Ongebreideld een mening ventileren is voor velen zo ongeveer een eerste levensbehoefte geworden. De dichter bekommert zich ten minste nog om de vorm waarin hij zijn boosheid giet”

Janita Monna, Trouw

 

Bloemlezers Alexis de Roode, Daniël Dee en Benne van der Velde willen het hekeldicht laten zien van zoveel mogelijk verschillende kanten en kozen daartoe gedichten van o.a. Willem Bilderdijk, Hugo Claus, Willem Elsschot, Hans Faverey, Gerrit Komrij, Willem Kloos, Lucebert, Ilja Leonard Pfeiffer, J. Slauerhoff, M. Vasalis, Driek van Wissen en Joost van den Vondel.

In Meander en in Trouw verschenen lovende recensies. Ook NRC Handelsblad signaleert de bloemlezing.

“ze kunnen tegelijkertijd vals, leugenachtig, incorrect of ronduit smerig zijn”

Hans Puper, Meander

Ik proef iets wat bedorven is (hekeldichten) ; ISBN 97890 5452 303 1; gebonden in harde kaft; € 9,95.

omslag-hekeldichten

Hekelnieuws

Hekeldicht Jan Böhmermann blijft verboden

Het twee jaar oude hekeldicht “Schmähkritik” van de Duitse tv-komiek Jan Böhmermann, over de Turkse president Recep Tayyip Erdogan blijft deels verboden. Dat heeft een hoge rechtbank op 15 mei 2018 in Hamburg besloten. Het is, zover de redactie van HekelVers weet, het eerste gedicht in West-Europa sinds 1945 dat door een rechtbank is verboden. Böhmermann wil nu in cassatie gaan.

In 2016 en 2017 verbood een lagere rechtbank al delen van het gedicht.  Volgens de rechtbank zijn die delen smaad en vallen daarom niet onder “de vrijheid van de kunst.” Erdogan probeerde het gedicht in hoger beroep helemaal te verbieden, terwijl Böhmermann wilde dat het verbod werd opgeheven.

Böhmermann haalde zich de woede van het Turkse staatshoofd op de hals met het gedicht, toen hij het in 2016 in zijn televisieprogramma voor de omroep ZDF voordroeg.

Het is geen best gedicht. Desondanks heeft de redactie van HekelVers voor een Nederlandse vertaling gezorgd, vanwege het historisch belang (het origineel staat hier):

Smaadkritiek

Een maffe, laffe, benepen man,
dat is president Erdogan.
Bij die stank van döner rond z’n ding
is een varkensruft verbetering.

Hij is de man die meisjes slaat
met bemaskerd rubberen gelaat,
Maar ’t liefst wat hij doet is geiten fucken
en minderheden onderdrukken,

Koerden schoppen, christenen hakken,
daarbij wat kinderporno pakken.
En zelfs ’s nachts wil hij niet slapen,
maar fellatio met honderd schapen.

Ja, Erdogan is, honderd procent
een kleingeschapen president.
Ze fluisteren, al zijn landgenoten:
dat domme zwijn heeft rimpelkloten.

Van Istanboel tot Ankara
weet ieder: hij is hopsasa,
gestoord, pervers en zoöfiel,
Recep Fritzl Priklopil.

Zijn kop is leger dan zijn ballen, 
elk gangbangfeest zie je hem knallen
tot hij nauwelijks nog pissen kan.
Dat is President Recep Erdogan.

Jan Böhmermann
Vertaling door redactie De Valse Noot: Alexis de Roode, Daniël Dee, Benne van der Velde, met een tip van Akim A.J. Willems.

 

 

Tegen dichter X

Om Willem Kloos

Ik ween om bloemen in de knop
gebroken, ween om jonge sla,
(nog nattig in de groentela)
en ook om pinda’s in de dop.

Ik ween om een patiëntenstop,
een duif met pijn aan zijn cloa-
ca, om een sanseveria
die slap hangt i.p.v rechtop.

Ik ween om elke dode clown,
en om Polanski’s Chinatown.

Ik ween om liedjes in mineur,
om elke huilerige kleur.

Ik ween om mijn budgetlimiet.
Om Willem Kloos, nee, ween ik niet.

Bas Jongenelen

Toelichting: geschreven bij verschijning van deze biografie van Kloos. Voor de website van Bas Jongenelen, zie hier. In juni 2017 kwam het prachtboek 67 sonnetten van Bas Jongenelen uit. 

Hekelnieuws

HekelVers on the road

Op 14 april jl. trad HekelVers op bij Woordnacht in Rotterdam, in de Pauluskerk. Alles en iedereen werd gehekeld, inclusief het publiek en dichters zelf. Check hier de korte video-impressie. Daniël Dee was er deze keer niet bij. Deejay Eclectic bevindt zich rechts buiten beeld.

(Toelichting: in de clip komt een gedicht van Daniël Dee voorbij met een citaat van een doorsnee Nederlander die vertelt over een vrijgezellenfeest. In het gedicht wordt feitelijk die manier van praten gehekeld.)

Eerder was HekelVers o.a. te bezien op Lowlands. Dat zag er zo uit:

mooi beeld2

HekelVers op uw festival?
Van de Comedy Central Roasts tot de voortslepende fittie tussen Jan Böhmermann en Recep Erdogan; hekelen is helemaal 2018. In ‘HekelVers’ hoor je de scherpste spotdichten, schimpdichten en hekelverzen van nu en wat eraan voorafging. In samenspel met de hekelsamples van Deejay Eclectic lezen Daniël Dee, Benne van der Velde en Alexis de Roode de kwaadaardigste krenten uit de pap. Naar goede traditie krijgt ook het publiek het zwaar te verduren.

HekelVers is een enerverende en scherpe act die literaire festivals verlevendigt en werd met veel succes opgevoerd op o.a. Lowlands en Woordnacht.

Boekingen
Voor boekingen en nadere afstemming: stuur een mail naar info [at] alexisderoode punt nl.

Over de artiesten
Alexis de Roode, Daniël Dee en Benne van der Velde zijn gepubliceerde dichters en stelden in 2016 de hekeldichtenbloemlezing “Ik proef iets wat bedorven is” samen. Zie ook: www.alexisderoode.nlwww.danieldee.nl en www.bennevandervelde.nl.

Deejay Eclectic is Mazal van Arend, deejay, muzikaal ondernemer en thans Nederlands enige expert in hekelsamples. Zie ook: www.mazalvanarend.nl.

Er kan een wisselende selectie van getalenteerde jonge slammers, dichters en spoken word artiesten worden ingezet; in het verleden waren dit onder meer Carmien Michels en Dean Bowen.

hekelvers op lowlands

Tegen landen, streken en hun bewoners

Zeeuwse ballade

Het Zwin bij Sluis is werkelijk een schitterende plek
Het brede strand bij Groede kan me altijd weer bekoren
Op Tholen tref ik menigmaal een fabuleuze stek
In Boerenhol en Hoek zul je van mij geen onmin horen
En op het Veerse meer sta ik vaak juichend op een dek
Of hang ik – zwaareuforisch – vol van vreugde in het want
Op al die plekken voel ik me fantastisch en te gek
Want Godzijdank ben ik dan niet op Schouwen-Duiveland

In Schapenbout zit ik soms uren vrolijk op een hek
Het zingen van de vogels daar is manna voor mijn oren
De polder bij Othene geeft me kriebels in mijn nek
In Hulst beklim ik jubelend de hoge klokketoren
Ik doe dat altijd in een korte broek en zomerjack:
Van elke hoek en straat weerschijnt het Zeeuwse zonnegloren
Ik ben er graag en zelden ben ik enkel een passant
En tijdens al mijn reizen tref ik nooit een Zeeuwse vrek
Want Godzijdank ben ik dan niet op Schouwen-Duiveland

De Westerschelde kabbelt en geen vrachtschip vaart er lek
De Deltawerken maken heel dit prachtgebied herboren
Het water is er kerig en de dammen zijn er strek
En aan de oevers kun je fijne streekproducten scoren
Ik noem hier specifiek het veelgeprezen Zeeuwse Spek
Dat eet ik graag in Zoutelande aan de waterkant
Ik eet er vele kilo’s maar krijg nooit een klepgebrek
Want Godzijdank ben ik dan niet op Schouwen-Duiveland

Prinsheerlijk is het leven en al ga ik ooit verloren
Of steken woeste Vikinghorden mijn chalet in brand
Of sterf ik op een stedentrip, het zal me echt niet storen
Want Godzijdank ben ik dan niet op Schouwen-Duiveland

Peter Knipmeijer

Tegen klein leed

De grote grauwe kudde

Je ziet ze overal, de suffe schapen
in hun geijkte quasistoere look,
het onderlijf geperst in spijkerdoek.
De kuddegeest dwingt hen om na te apen.

De stof is zelden effen, helder blauw,
heeft shabby scheuren, gaten, kleurverschillen
op dijen, knieën, zelfs op gulp en billen.
Mijn god, denk ik steeds: waarom moet dat nou?

Waar is de onderscheidingsdrift gebleven?
We wilden toch nooit uniformiteit?
Die denimkonten missen waardigheid
en slonzigheid wordt zo tot norm verheven

maar daarom geeft de horde echt geen donder.
Wél gaat de goede smaak aan jeans ten onder!

Inge Boulonois

Tegen persoon X of Y

Battlesonnet

Zij zijn zo graag de shit zoals die boef.
Ze slapen graag te kort want dat is stoer.
Een rok te kort dan is de kech een hoer.
En het niveau van wordplay is zo droef.

Zij willen zo graag aan zijn lippen hangen.
Hij jaagt habiba liefst de keuken in.
Hij gangsta maar zij thuis bij haar gezin.
Die gast hij kan niet eens een band vervangen.

Da’s lastig als de police op je jaagt.
Hij vind niet eens de krik voor zijn niveau.
En schrikt als men een vrouw haar mening vraagt.

En als het dan ontploft in zijn gezicht.
Speelt hij het hondje van het spijt me zo.
Karma, de bitch, zij brengt weer evenwicht.

Tom Driesen

 

Tegen dichter X

Naar Cato: “overigens ben ik van mening dat…”

Er was eens een boer met een práchtalias
Die schreef hij op deur, glas, of op zijn lamellen
en, jammer, helaas, ging hij nooit aan het gas:
Bas Boekelo—één van zijn morsigste vellen
(zijn vrouw) geven wij ‘t pseudoniem ‘Lieve Ellen’.
Zij leefden als oudjes, maar zíj was nog kras
met tieten langwerpig als twee frikadellen,
dat past nu precies bij een kerel als Bas.

Want hij is bolrond en draagt brillendik glas
om slimmer te ogen—toch kan hij niet tellen
(dat heeft ooit zijn juffrouw gemerkt in de klas
nadat zij verzocht had om “schapen” te spellen).
En op ’t Vrije Vers is hij één der rebellen
(een snijboon gedijt immers ‘t best in een kas)
die zout- en talentloos met taal kokkerellen:
dat past nu precies bij een kerel als Bas.

Gaat hij naar hoeren, dan draagt hij geen jas,
maar hult mismaakt lijf in pyjama’s (flanellen),
daarin is het oudje het meest in zijn sas
ja, en in zijn zeug. Nee, zijn varkens, niet Ellen:
want háár vagijn doet zijn geslacht niet meer zwellen.
Soms ligt hij wat uitgeteld, lelijk in ’t gras
dan heeft hij cloaca’s van kipjes doen kwellen
dat past nu precies bij een kerel als Bas.

Oh, misbaksel uit weerzinwekkende cellen,
gij boertje wiens domheid nog nimmer genas,
een ui blijft een ui—je kunt urenlang pellen…
maar dit past precies bij een kerel als Bas.

Ditmar Bakker

 

Tegen politieke en maatschappelijke toestanden

Domweg gelukkig tegen Sinterklaas

(Voor Richard de Nooy)

Normaal is voor tevredenen of legen.
En dan: wat is normaal nog in dit land?
Een meninkje, ter grootte van een krant,
Een toerbus met wat autootjes ertegen.

Geef mij de Friese, stedelijke wegen,
D’ in dranghek vastgeklonken demonstrant,
Spandoeken, nooit zo schoon dan als ze, omrand
Door zwarte Pieten, in de lucht bewegen.

Alles is zwart voor wie veel zwart verwacht.
December houdt zijn wonderen verborgen
Tot het de Pieten toont in wild geraas.

Dit heb ik bij mijzelven overdacht,
Verregend, op een Friezerigen morgen,
Domweg gelukkig, tegen Sinterklaas.

Bas Belleman