Hekelen werd anno 2018 een serieuze zaak, met dank aan Jan Böhmermann en Recep Erdogan. Voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog is een gedicht in West-Europa door de rechter verboden. Daarmee blijft het hekeldicht het enige soort gedicht dat met recht “gevaarlijke poëzie” genoemd mag worden. Dat is al zo sinds de tijd van Joost van den Vondel. Er zijn natuurlijk ook ongevaarlijke hekeldichten, die zich richten op de lach of kleine obsessies van de dichter zelf. De bloemlezing Ik proef iets wat bedorven is is de enige gespecialiseerde verzameling Nederlandse hekeldichten, van light verse tot bittere ernst.
Deze compacte bloemlezing in hardcover werd in 2016 uitgegeven door Uitgeverij Passage en is inmiddels afgeprijsd naar € 9,-. Bestel hem hier!
“een bloemlezing als deze past in het huidige tijdsgewricht. Ongebreideld een mening ventileren is voor velen zo ongeveer een eerste levensbehoefte geworden. De dichter bekommert zich ten minste nog om de vorm waarin hij zijn boosheid giet”
Janita Monna, Trouw
Bloemlezers Alexis de Roode, Daniël Dee en Benne van der Velde willen het hekeldicht laten zien van zoveel mogelijk verschillende kanten en kozen daartoe gedichten van o.a. Willem Bilderdijk, Hugo Claus, Willem Elsschot, Hans Faverey, Gerrit Komrij, Willem Kloos, Lucebert, Ilja Leonard Pfeiffer, J. Slauerhoff, M. Vasalis, Driek van Wissen en Joost van den Vondel.
In Meander en in Trouw verschenen lovende recensies. Ook NRC Handelsblad signaleert de bloemlezing.
“ze kunnen tegelijkertijd vals, leugenachtig, incorrect of ronduit smerig zijn”
Hans Puper, Meander
Ik proef iets wat bedorven is (hekeldichten) ; ISBN 97890 5452 303 1; gebonden in harde kaft; € 9,-.