Hekeldichten
altijd ben je iets van iemand
en daardoor kring je wat af
ik begeef me (weleens) onder lettertypes
van die links verkeerd dragende
en rechts overhangende
ik zou ze kunnen mindmappen
met mezelf centraal
ik ben een matige middenmoter
maar liever denk ik groter
Mannes Visch
Ik hou niet van Max Havelaar-gemauw,
dus fair-trade kan me zeer gestolen worden.
Ja, gooi die zooi maar in de Noorse fjorden.
Heel graag, want (Hopla!) weg ermee en gauw.
Die Tony’s Chocolonely is te flauw
voor woorden. Lekker eten op de borden
(desnoods gemaakt door arme slavenhorden)
wil ik! En verder kijk ik niet zo nauw.
Het sprookje van Saïdjah en Adinda,
kijk, dát verhaal dat scoort bij mij een plus.
Ik krijg me toch een flinke trek van jouw
en mijn koloniaal verleden (Pinda!).
Ik hou van eerlijke producten, dus
laatst kocht ik bij de slager een karbouw…
Bas Jongenelen
Troeltje
ze zouden jou moeten
Watergolven
danwel
Blauwspoelen
jij synthetische
weegeurende
Badspons!
Vormloze parasitaire
plastic Zwam!
Jij schuimt uit je nek
met
goedkope badgel
Knijp in jou
en het haalt niks uit,
krijg hooguit kleffe vingers.
Voodoo werkt niet want ja,
spelden in een
spons…
(En wat kan doodgaan dat nooit geleefd heeft?)
Een klont wezenloze levensvormen,
haal jou door een keukenzeef en
je klontert weer aaneen.
een saaie vampier
die
haast niet te verwijderen blijkt
en,
zo ja,
dan enge ziektes nalaat en
allergieën.
Krabben helpt niet.
Petra Fenijn
Toelichting: uit de serie “Naargeestige gedichten over afgrijselijke creaturen”
lief meisje, wees niet bang.
hij is al lang niet meer gevaarlijk
schijt alleen nog op zijn eigen vacht
is banger voor jou dan jij voor hem.
zijn schrompellid hangt lam
tussen zijn poten, in zijn bek
maalt een gebit van rubber
en zijn kloten, ach meisje
ach zijn kloten..
hij slaat nog om zich heen, dat wel
maar hij raakt enkel lucht
en met elke zucht
uit zijn schurftige lijf wordt hij
zwakker, zwakker, zwakker.
geloof me, uiteindelijk,
dempt hij slechts de beerput
die hij zelf ooit heeft gegraven.
verdrinkt hij, als een onbegrepen kalf.
Gijs ter Haar
Toelichting: Op 8 december 2016 plaatste Gijs ter Haar dit gedicht op zijn Facebookpagina, verwijzend naar dichter en blogger Pom Wolff. Dit leverde een FB-ban van 24 uur op. Op HekelVers heerst vrijheid van expressie en de redactie hoopt dat zo te houden.
O brij-moeras, o erf van overschoenen,
o Bartje, Ketelbinkie, Frits van Egters,
o anonieme rietenmattenvlechters,
o Nederland, jij bent mijn kampioen en
zo lusten we er nog heus nog wel een paar:
o natte kranten, friet en frikandellen,
o oude Candy’s die mijn hart versnellen,
o spruitjes (heel tot snot gekookt zo gaar).
Nou, u begrijpt zo wel wat ik bedoel,
dit land is een en al gezelligheid,
het is hier alle dagen altijd zo’n
gezelli toffe leuke gave boel
van koeien, varkens, Brahman zonder meid,
van kikkers, baggerlui en moddergoôn.
Bas Jongenelen
O, klotedorp, o ranzig kutgehucht
Verzameling van ex-provincialen
Dat steunt op grote bek en rotte palen
En ligt te meuren in gebakken lucht
Uw ego is voor ons een grote klucht
Geen wereldnieuws waarnaar wij allen talen
U denkt dat elke ruft de krant moet halen
En poept maar uit wat u niet walmend zucht
U staart u kwijlend blind, dat is de pest
Voorbij uw grenzen gonst het van het leven
En bent u op zijn minst niet echt geliefd
Is er iets hip vandaag, ja? Dat zal best
De grachtengordel zal weer soppend beven
Maar hou dat lekker voor u, alstublieft
Peter Knipmeijer
Waar is de nar? Vraagt mij iemand.
Er was vroeger een nar.
Ik heb het koud. Het is warm zegt de nar.
De dichter roept, de dichter vraagt, de dichter wijst.
1936 en de dichter was er.
Ik kreeg de bundel in mijn handen geduwd van een dichter.
“Poëzie in Carré”
Hoop leest verzet, leest de oorlog, leest de vrede.
De dichter die roept, de dichter die vraagt, de dichter die wijst.
Het is mooi weer zegt de nar,
luister niet naar de weergoden.
Dichter roep, dichter vraag, dichter wijs.
“Een korte schreeuw weerkaatst tussen de wanden.
– Het is maar tien uur sporen naar Berlijn.”
Het is Prinsjesdag en het is mooi weer, maar het dreigt.
Daarom vandaag het gedicht Pogrom,
van een dichter.
Petra van den Eerenbeemt, Prinsjesdag 2016
–
Pogrom
Is dat de maan, die naar het laatst kwartier gaat,
of een gelaat, omgord door walm en vlam?
Waar is Berlijn, en waar de Grenadierstraat?
– Vluchtte de jongen, toen de bende kwam?
Is dat zijn schim, die daar voor de rivier staat,
is dit het water dat hem langzaam nam,
is dit de Spree, en dat de Grenadierstraat?
– Het is de Amstelstroom, ’t is Amsterdam.
Op ’t Rembrandtsplein gaan de lantarens branden,
over de daken sproeit een lichtfontein.
– Ik druk mijn nagels dieper in mijn handen.
De Jodenbreestraat is een diep ravijn;
ik zie mijn schaduw dansen op de wanden.
– Het is maar tien uur sporen naar Berlijn.
Ed Hoornik, 1936
Vrijheid, o opgerekt, uitgelubberd woord,
uitgetrokken tot een flinterdun vlies
over ijskoude Hollandse luchten,
woekerend woord in dit steenrijk land
waar de mensen vet van vrijheid zijn,
vrijheid van vrije markt en vrije jongens,
vrijheid om door de brievenbus te pissen,
vrijheid om een kopstootje uit te delen,
vrijheid om je zwangere vrouw in elkaar te slaan,
vrijheid om pubermeisjes te verleiden,
vrijheid om kinderen in een cel op te sluiten,
o vrijheid, ploertendoder van Kapitein Krijsbek
in het land van angst, vrijbrief van de haat,
moordenaar van gelijkheid en broederschap,
claim je Franse naam terug, kruip uit de monden van de ratten,
en verhef je weer hoog aan de hemel,
schijn op alle mensen, verwarm dit bange land.
Alexis de Roode
Op zondag 21 augustus trad de crew van HekelVers op in Helga’s tent op Lowlands. Vlnr Alexis de Roode, Benne van der Velde en dichter-deejay Saskia de Jong. Carmien Michels en Dean Bowen waren de gastdichters. Daniël Dee kon er helaas niet bij zijn.
De zaal was vol, de show was snel, het publiek was enthousiast! Aan het eind was iedereen gehekeld. Dit smaakt naar meer.
soms is mijn enthousiasme niet te remmen
dan denk ik over alles positief
is zelfs de grauwe lelijkheid mij lief
en mijn humeur door niemand te ontstemmen
zo’n mooie dag, geen voetangels en klemmen
de wereld lacht, geen mens is agressief
ik spin van blijdschap en van puur gerief
en zeg met trots hoe ik geniet van … Emmen
de dokter kijkt mij onderzoekend aan
een zweem van deernis in vermoeide ogen
dan grijpt hij onvermurwbaar naar een spuit
‘meneer, het blijkt niet goed met u te gaan
er schort beslist iets aan uw denkvermogen
rust u nu maar een dagje lekker uit’
Daan de Ligt
In memoriam Daan de Ligt
Daan droeg meerdere gedichten bij aan weblog De Valse Noot/HekelVers. Vooral de Drenten en de Zeeuwen moesten het bij hem ontgelden. Op 22 augustus 2016 is hij overleden. Wij gedenken deze vriendelijke hekelaar in dankbaarheid.